Цефтриаксон 1,0г фл Биохимик Саранск

•  цефалоспориндерге (науқаста пенициллинге жоғары сезімталдық болса, цефтриаксонға айқаспалы аллергиялық реакцияның болу мүмкіндігін ескеру керек), лидокаинге жоғары сезімталдықта

• ≤ 41 аптаға шамасындағы шала туылған балаларда, жатырішілік даму мерзімін (гестациялық жас шамасы + туғаннан кейінгі жас шамасы) ескере отырып

• 28 күнге дейінгі жаңа туылған кезеңде: гипербилирубинемияда (цефтриаксонның қан сарысуы альбуминімен байланыстан билирубинді ығыстыру қабілетіне байланысты, бұл билирубин туғызған энцефалопатияның даму қаупіне алып келуі мүмкін), құрамында кальций бар көктамырішілік ерітінділермен емдеу қажеттілігінде (немесе күтілетін қажеттілікте), соның ішінде құрамында кальций бар көктамырішілік құюларда, мысалы цефтриаксонның кальций тұздарының преципитаттары түзілу қаупіне байланысты парентеральді қоректенуде.

  Цефтриаксонны бұлшықет ішіне және көктамыр ішіне қолданады. Цефтриаксонны қолданып емдеуді бастар алдында, тері сынамасын жасап, емделушіде препаратты көтере алмаушылықтың бар-жоғын анықтау қажет.

Ересектер мен 12 жастан үлкен балалар: әдетте 1-2 г Цефтриаксонны тәулігіне 1 рет (әр 24 сағат сайын) тағайындайды. Ауыр жұқпаларда немесе қоздырғыштары цефтриаксонға орташа сезімталдықтағы жұқпаларда, тәуліктік дозасы 4 г-ге дейін ұлғайтылуы мүмкін.

Балалар.

Жаңа туған сәбилер үшін (2 аптаға дейінгі) дене салмағына тәулігіне 1 рет 20-50 мг/кг. Тәуліктік дозасы дене салмағына 50 мг/кг-ден аспауы тиіс. Препараттың мерзімінде туған және шала туған сәбилер үшін дозасын анықтауда айырмашылық жоқ.

Жаңа туған сәбилер мен 15 күннен 12 жасқа дейінгі балаларға дене салмағына тәулігіне 1рет 20-80 мг/кг.

Дене салмағы 50 кг және одан да артық балаларға ересектерге арналған дозаны тағайындайды. 50 мг/кг немесе одан жоғары көктамырішілік дозаларын инфузия арқылы кемінде 30 минут бойы енгізу керек.

Егде жастағы науқастар.

Егде жастағы науқастарға дозасын түзету қажет емес.

Емдеу ұзақтығы ауру ағымына байланысты. Антибиотиктермен емдеуде қалыптасқандай, науқастарға цефтриаксонды қабылдауды температура қалпына келгеннен және талдаулар қоздырғыштардың жоқтығын көрсеткеннен кейін, тағы кемінде 48-72 сағат жалғастыру керек.

Біріктірілген ем. Цефтриаксон мен аминогликозидтер арасында көптеген грамтеріс бактерияларға қатысты синергизм бар. Мұндай біріктірілімдер жоғары тиімділікті үнемі қарастыруы мүмкін еместігіне қарамастан, оны Pseudomonas аeruginoza тудырған ауыр, өмірге қауіпті жұқпалар кезінде ескеру керек. Цефтриаксон мен аминогликозидтер физикалық үйлесімсіз болғандықтан, оларды ұсынылған дозаларында, бөлек-бөлек енгізу керек.

Ерекше жағдайларда дозалануы.

15 күннен 12 жасқа дейінгі сәбилер мен балалардағы бактериялық менингитте тәулігіне 1 рет 100 мг/кг (4 г-дан асырмай) дозасынан бастайды. Қоздырғышы айқындалған, ал оның сезімталдығы анықталған бойда, сәйкесінше дозасын азайтуға болады. Ең үздік нәтижелерге емдеу ұзақтығы төмендегідей болғанда қол жеткізілген:

Лайм бореллиозы: ересектер мен балаларға  14 күн бойы тәулігіне 1 рет 50 мг/кг (ең жоғары тәуліктік дозасы  2 г).

Созды емдеу үшін (пенициллиназа өндіруші және өндірмейтін штаммдармен туындаған) бір реттік 250 мг дозасын бұлшықет ішіне тағайындау ұсынылады.

Хирургиядағы операциядан кейінгі жұқпалардың алдын-алу үшін жұқпалану қаупінің дәрежесіне байланысты, операцияны бастағанға дейін 30-90 минут бұрын цефтриаксонның бір реттік 1-2 г дозасын енгізеді. Тоқ және тік ішектегі операцияларда Цефтриаксон-КМП мен 5 нитромидазолдың біреуін, мысалы, орнидазолды бір мезгілде (бірақ екі бөлек) енгізу жақсы ұсынылған.

Бауыр мен бүйрек жеткіліксіздігі. Бүйрек қызметі бұзылған науқастарға, егер бауыр қызметі қалыпты болса, дозасын төмендетудің қажеті жоқ. Тек претерминальді сатыдағы бүйрек жеткіліксіздігі жағдайында (креатинин клиренсі 10 мл/мин кем болғанда) тәуліктік дозасы 2 г-ден аспауы тиіс. Бауыр қызметі бұзылған науқастарға, егер бүйрек қызметі қалыпты болса, дозасын төмендетудің қажеті жоқ. Бір мезгілдегі бүйрек пен бауырдың ауыр жеткіліксіздігінде қан плазмасындағы Цефтриаксон-КМП концентрациясын ұдайы анықтап отыру және қажет болған жағдайда, препараттың дозасына түзету жүргізу керек. Гемодиализдегі науқастарға диализден кейін препаратты қосымша енгізудің қажеті жоқ. Дегенмен, қан сарысуындағы Цефтриаксон-КМП-ның концентрациясын дозасын түзету мүмкіндігіне қарай бақылап отыру керек, өйткені бұл науқастарда шығарылу жылдамдығы төмендеуі мүмкін. Гемодиализдегі науқастар үшін Цефтриаксон-КМП-ның тәуліктік дозасы 2 г-ден аспауы тиіс.

Ерітінділерді дайындау.

Ерітінділерді тікелей, оларды пайдаланар алдында дайындау керек. Жаңа дайындалған ерітінділер бөлме температурасында 6 сағат бойы өзінің физикалық және химиялық тұрақтылығын сақтайды (немесе 24 сағаттың ішінде 2-8С температурада). Концентрациясына және сақтау ұзақтығына байланысты ерітінділердің түсі бозғылт-сарыдан янтарь түстеске дейін өзгеріп тұрады. Белсенді заттың бұл қасиеті препараттың тиімділігі мен көтерімділігіне әсер етпейді.

Бұлшықетішілік инъекция үшін 1г-сін 3,5 мл 1% лидокаин ерітіндісінде ерітеді; инъекцияны бөксе бұлшықетіне терең жасайды. Бір бөксеге 1 г-ден асырмай енгізу ұсынылады.

Құрамында лидокаин бар ерітіндіні көктамыр ішіне енгізуге болмайды.

Көктамырішілік инъекция үшін 1г Цефтриаксонны инъекцияға арналған 10 мл стерильді суда ерітіп; көктамыр ішіне баяу енгізеді (2-4 минут),

Көктамыр ішіне енгізу кемінде 30 минутқа созылуы тиіс. Құюға арналған ерітіндіні дайындағанда 2 г Цефтриаксонны кальций иондарынан бос мына инфузиялық ерітінділердің біреуінің 40 мл-інде ерітеді: 0,9% натрий хлориді, 0,45 % натрий хлориді + 2,5 % глюкоза, 5 % глюкоза, 10 % глюкоза, 5 % глюкоза ерітіндісіндегі 6 % декстран, 6-10 % гидроксиэтилденген крахмал, инъекцияға арналған су. Үйлеспеу мүмкіндігін ескере отырып, құрамында цефтриаксон бар ерітінділерді дайындауда да, енгізуде де құрамында басқа антибиотиктер бар ерітінділермен араластыруға болмайды.

Рингер ерітіндісі немесе Гартман ерітіндісі сияқты құрамында кальций бар еріткіштерді, цефтриаксонның кальций тұздарының преципитаттары түзілу мүмкіндігіне байланысты, құтылардағы Цефтриаксонны еріту үшін немесе көктамыр ішіне енгізуге арналған қалпына келтірілген ерітіндіні сұйылтуға пайдалануға болмайды.

Цефтриаксонның кальций тұздарының преципитаттары түзілуі сондай-ақ, Цефтриаксонны құрамында кальций бар ерітінділермен бір инфузиялық жүйеде араластырғанда да жүруі мүмкін. Цефтриаксонны құрамында кальций бар ерітінділермен, оның ішінде, құрамында кальций бар ұзақ инфузиялармен бір мезгілде енгізуге болмайды, мысалы парентеральді қоректену («Басқа дәрілік заттармен өзара әрекеттесуі немесе өзара әрекеттесуінің басқа түрлерін» қараңыз).

Жағымсыз әсері

Әдетте цефтриаксон жақсы көтерімді. Оны қолданғанда кенеттен кері қайтатын немесе препаратты тоқтатқаннан кейін мынадай жағымсыз құбылыстар болуы мүмкін:

• диарея, жүрек айнуы, құсу, стоматит, глоссит

• эозинофилия, лейкопения, гранулоцитопения, гемолитикалық анемия, тромбоцитопения, протромбиндік уақыттың ұлғаюы

• жыныс жолдарының микозы, салдарлы зеңдік жұқпалар және резистентті микроорганизмдер туғызған жұқпалар

Сирек

• бас ауыруы және бас айналуы, қызба, қалтырау, сондай-ақ анафилактикалық немесе анафилактоидтық реакциялар

• бөртпе, аллергиялық дерматит, қышу, есекжем, ісінулер, экзантема

• панкреатит

• олигурия, гематурия, глюкозурия, қан сарысуындағы креатинин деңгейінің жоғарылауы

Өте сирек

• жалған жарғақшалы энтероколит

• агранулоцитоз (< 500/мм3), көбінесе 20 г немесе одан көп жалпы дозасын қолданғанда. Ұзақ емдеу кезінде қан көрінісін ұдайы бақылау ұсынылады;

• экссудативті мультиформды эритема (Стивенс-Джонсон синдромы), уытты эпидермальді некролиз (Лайелл синдромы),

• коагуляцияның бұзылуы

• балалардағы сәйкесінше симптоматикасы бар өт қабындағы цефтриаксонның кальций тұздарының преципитаттары, балалардағы қайтымды холелитиаз (атап көрсетілген құбылыстар балаларда сирек байқалған); кең таралғаны – қан сарысуындағы бауыр ферменттері деңгейінің ұлғаюы (АСТ, АЛТ, сілтілік фосфатазаның);

• бүйректе конкременттердің түзілуі, негізінен препараттың тәуліктік жоғары дозаларын (тәулігіне ≥ 80 мг/кг) немесе 10 г-ден артық жинақталатын дозаларын қабылдаған 3 жастан бастап балаларда, сондай-ақ қосымша қауіп факторлары бар болғанда (сұйықтық ішуді шектеу, төсекте жату режимі). Бүйректе конкременттердің түзілуі симптомсыз жүруі немесе клиникалық түрде білінуі мүмкін, цефтриаксонмен емдеуді тоқтатқаннан кейін қайтатын бүйрек жеткіліксіздігіне себеп болуы мүмкін;

Кей жағдайларда көктамыр жақтауларының қабыну реакциялары байқалуы мүмкін. Оларды баяу инъекцияны (2-4 минут) қолдана отырып болдырмауға болады. Лидокаинді қолданбай бұлшықетішілік инъекция жасау ауыру сезімін тудырады.

  Препаратқа сезімтал микроорганизмдермен туындаған жұқпаларды емдеуде, соның ішінде:

• тыныс жолдарының жұқпаларында (әсіресе, пневмония)

• ЛОР мүшелердің жұқпаларында

• бүйрек пен несеп шығару жолдарының жұқпаларында

• жыныс мүшелерінің жұқпаларында (созды қоса)

• тері мен жұмсақ тіндердің жұқпаларында

• іш қуысының жұқпаларында: перитонитте, өт айдау жолы мен ас қорыту жолының жұқпаларында

• сепсисте

• сүйектер мен буындардың жұқпаларында

• жарақат жұқпаларында

• иммундық қорғанышы әлсіреген науқастардағы жұқпаларда

• менингитте

• диссеминацияланған Лайм борелиозында: аурудың ерте және кешеуілдеген сатыларында.

Хирургиялық араласулар кезінде:

• ас қорыту жолы мүшелеріндегі

• өт шығару жолдарындағы

• несеп шығару жолдарындағы жұқпаларды операцияға дейінгі алдын алуда

• гинекологиялық емшаралар кезіндегі, бірақ тек потенциальді немесе белгілі контаминация жағдайында

 Цефтриаксонны тағайындағанда, антибиотиктермен емдеу жөніндегі, оның ішінде антибиотикке резистенттіліктің алдын алу жөніндегі ресми ұсынымдарды ұстану керек.